27 februari 2023
Ik zit nog lekker in de buik bij mama, waar ik nu al 38 weken heerlijk vertoef. Lekker warm, donker, knus. Ik hoor mama, voel mama en ik ruik mama. Het is hier prima. Ik was nog lang niet van plan om eruit te komen. Wel heb ik gehoord dat er de laatste tijd steeds vaker een apparaatje op mama’s buik gezet wordt. Alsof er iets aan de hand is. Ik moet ook wel zeggen dat het hier krap begint te worden.
Het is hier heel fijn, maar ik begin wel wat groot te worden. Weinig ruimte om te bewegen. En er lijkt ook minder eten te komen. Het lijkt alsof mama op een dieet zit en minder suiker mag hebben? Wat een onzin. Ik wacht rustig af wat er komen gaat.
28 februari 2023
Wat voel ik nu? Het lijkt alsof er iemand aan mijn hoofd wil voelen, maar die kan er lekker niet bij. Ik laat toch niet zomaar iemand aan mijn hoofd zitten? En ja hoor, weer dat apparaat. Dat blijft er dit keer wel heel lang op zitten. Ik vertrouw het niet…
Net wat ik al dacht. Er klopt iets niet. Mama neemt pilletjes in. Mama en pilletjes, dat kan nooit iets goeds betekenen. Mama, ik wil nog niet uit deze lekkere warme buik. Ik zit zo lekker hier!
1 maart 2023
Mama blijft pilletjes innemen. En dat apparaatje komt ook weer steeds op de buik. En die handen die af en toe komen voelen. Ik vind het maar niks. Ik vind het hier nu niet zo fijn meer. Misschien moet ik er dan toch maar uitkomen? Maar het is hier zo lekker warm en fijn en zacht. Mama, mag ik nog eventjes blijven?
2 maart 2023
Mama. Mijn lieve mama. Ze snapt me! Ze stopt ermee. Met wat ze ook aan het doen was. Geen apparaatjes en pilletjes meer. Het is klaar. We gaan weer verder zoals het was.
3 maart 2023
Wat is er gebeurd? Er gebeurde vannacht iets en ik weet niet wat. Ik lijk naar beneden te zakken. Ik zit hier nu niet meer zo lekker als eerst. Mama, help me!
Toch weer een apparaatje en weer die handen. Dit keer vind ik het minder erg. Ik snap wat mama doet. Ze gaat me helpen. Op het apparaatje kunnen ze vast wel horen dat ik me minder fijn voel toch?
Ohhhhh nee, wat komt er nu naar binnen? Een naald…. Ploep…. He wat gebeurt er, al het lekkere warme water stroomt weg! Oh nee toch. Wat moet ik nu doen? Ik vertrouw op mama en laat het maar gebeuren.
Het lijkt alsof ik steeds verder naar beneden zak. Mama voelt zich niet lekker, dat voel ik ook. Ik wil eruit, bij mama zijn. Dan is het maar afgelopen. Ik kan toch niet meer terug de buik in. Laat me eruit, in mama’s armen!
Mama voelt zich echt niet lekker en het gaat niet goed. Ze valt steeds weg, dat voel ik. Niet doen, mama! Hopelijk gaan ze hulp halen.
Mama, waarom ga je nog verplaatsen? Ik kom er bijna aan, ik denk dat ik de uitgang heb gevonden.
Dan ineens voel ik heel veel druk en besef ik dat er iets heftigs gebeurt. Mama hoor ik schreeuwen, ik zie lichten, hoor stemmen. Waar is mijn vertrouwde omgeving? Wat is dit allemaal? Waar ben ik? Waarom is er zo’n fel licht? Gelukkig heb ik maar een paar seconde tijd om me dit allemaal af te vragen want dan voel ik mama’s armen en warme lichaam weer. Wel vanaf de andere kant en dat voelt wat kouder, maar er worden dekentjes over ons heen gelegd. En ik ben bij mama. Precies waar ik eigenlijk altijd wilde zijn. Wat een heftige gebeurtenis. Dit moet ik verwerken, maar wel lekker samen met mama, tegen haar aan.
@RobinFotografie
Reactie plaatsen
Reacties